Την Τρίτη 20 Δεκεμβρίου οι μαθητές των Γ΄ & Δ’ Τάξεων κάνανε μια επίσκεψη διαφορετική από τις προηγούμενες για … καλό σκοπό! Προορισμός το Κέντρο Φιλίας και Αλληλεγγύης του Δήμου μας. Αυτή η επίσκεψη προέκυψε σαν φυσική συνέχεια της περσινής άφιξης στο σχολείο μας των ‘τρομερών παππούδων’ του ΚΑΠΗ. (Φτιάχνοντας χαρταετούς με τους «Παππούδες» της Πόλης μας!)
Κατόπιν συνεννοήσεως με την υπεύθυνη και ψυχή του Κέντρου Φιλίας & Αλληλεγγύης του Δήμου Αγίας Βαρβάρας, κα. Μαρία Γκοτσοπούλου, ξεκινήσαμε φορτωμένοι με … λόγια-δώρα, τραγούδια-δώρα, αλεξανδρινά-δώρα.
Σκοπός της Δράσης. Η καλλιέργεια των Κοινωνικών Δεξιοτήτων που τόσο εμφατικά απουσιάζει από το Αναλυτικό Πρόγραμμα και η οποία συνιστά τη μεγαλύτερη παρακαταθήκη για το μέλλον των παιδιών και της κοινωνίας μας.
Στην έναρξη του ανταμώματος, τα παιδιά χάρισαν τραγούδια δώρα που ενθουσίασαν τους οικοδεσπότες!
Τρεις σοφοί, τρεις βασιλιάδες … μπουμ! μπουμ! μπουμ!
Κατόπιν, ενημερώθηκαν από την κα. Μαρία Γκοτσοπούλου αλλά και τον ίδιο τον Δήμαρχο της πόλης, τον κ. Γιώργο Καπλάνη για το σπουδαίο έργο του Κέντρου Φιλίας & Αλληλεγγύης του Δήμου Αγίας Βαρβάρας, ξεναγήθηκαν στους χώρους του και με μεγάλη χαρά αποφάσισαν να βάλουν ένα χεράκι για να συνεισφέρουν στην προετοιμασία του γεύματος Αγάπης, που συμβαίνει σε όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Κι εκεί ξεκίνησε η … μεγάλη έκπληξη που είχαν ετοιμάσει αποκλειστικά για εμάς οι άνθρωποι ο Κέντρου. Ενώ περιμέναμε μια αφήγηση παραμυθιού είχαν ετοιμάσει έναν ολόκληρο κόσμο!
Όλοι ανεξαιρέτως οι “παππούδες και οι γιαγιάδες μας” οι εργαζόμενοι, οι εθελοντές συμμετείχαν στο ανέβασμα για το θεατρικοποιημένο “Τσίρκο του Μανόλη” του Ευγένιου Τριβιζά. Ακόμη και ο Δήμαρχος της πόλης μπήκε στο πετσί του ρόλου και υποδύθηκε … τον Δήμαρχο!
Από τις πρώτες μου στιγμές σε ετούτο το σχολείο, το ? δύσκολο μα συνάμα και τόοοοοσο ελκυστικό, με δράσεις και προγράμματα (Πειραματική Εφαρμογή: Αγία Βαρβάρα, 1999) αποζητώ την Εξωστρέφεια του σχολείου στη γειτονιά και την πόλη.
Ένα σχολείο γυάλινο, με ορθάνοιχτους τους πόρους του στην κοινωνία!
Αναλογίζεστε, άραγε, με τι λαχτάρα και προσμονή αποζητά η Πόλη να αγκαλιάσει τα μέλη ενός τέτοιου σχολείου; Εμείς το βιώσαμε και θα το επαναλάβουμε!!!!