Το ταξίδι των μαθητών μας στο πρόγραμμα ολοκληρώθηκε πριν από λίγο καιρό, αφήνοντας ανάμεικτα συναισθήματα σε όλους μας. Από τη μια μεριά υπήρχε η χαρά και ο ενθουσιασμός, μιας και όλο αυτό το διάστημα περάσαμε ωραία και γνωρίσαμε λίγο καλύτερα τον εαυτό μας αλλά και τους άλλους. Από την άλλη μεριά όμως, δε θέλαμε να τελειώσει και υπήρχε διάχυτη στον αέρα η αίσθηση της απογοήτευσης…!
Στη τελευταία αυτή συνάντηση σκοπός μας ήταν να κάνουμε μια ανασκόπηση της πορείας των παιδιών στο πρόγραμμα ως τώρα και να προσεγγίσουμε την επόμενη φάση της ζωής τους, τη μετάβαση στο γυμνάσιο.
Η συνάντηση ξεκίνησε με έναν ονειρικό τρόπο αφού κάθε μαθητής έκλεισε τα μάτια 
και ακολουθώντας το σενάριο της κυρίας Ειρήνης, φαντάστηκε και αποτύπωσε στο παρακάτω χαρτί.
Μέσα από τη συζήτηση που ακολούθησε, οι μαθητές εξέφρασαν την ανησυχία τους για το βαθμό δυσκολίας των μαθημάτων στο γυμνάσιο και αν θα καταφέρουν να ανταπεξέλθουν στα μαθήματα. 
Στο τέλος ζητήσαμε από τα παιδιά να μας πουν τι ήταν αυτό που τελικά τους “έμεινε” πιο έντονα από το πρόγραμμα. Οι απαντήσεις τους παρακάτω…