2ο Δημοτικό Αγίας Βαρβάρας

Νιρβάνας, Παύλος: Ένας αλχημιστής

Π. Νιρβάνας, Αθηναϊκοί Περίπατοι, Αθήνα, Ανώνυμος Αθηναϊκή Εκδοτική Εταιρεία, 1929, σ.σ. 64?66

αρχείο λήψης

Με αφορμή τη σημερινή επέτειο γενεθλίων του

ΕΝΑΣ ΑΛΧΗΜΙΣΤΗΣ

?νας φτωχ?ς δι?βολος ?νεφαν?σθη μ?αν ?μ?ραν ε?ς κ?ποιο γραφε?ον κομ?ζων ?λα τ? ρ?γη το? χειμ?νος. ?να κουρελιασμ?νο πουκ?μισο ?ξετ?λει ?π? τ?ς θλιβερ?ς του ?π?ρξεως καθ?κοντα γελ?κου, σακκακιο? κα? παλτο? τα?τοχρ?νως.
? Δ? ζητ?ω ?λεημοσ?νη, κ?ριοι. Καν?να παλη? παλτ? ?ν ?χετε ν? μ? ο?κονομ?σετε ? ε?πε πρ?ς το?ς ?νθρ?πους το? γραφε?ου ? θ? κ?νετε μεγ?λο μυστ?ριο. Βγ?κα ?π’ τ? νοσοκομε?ο, δ?ν μπορ? ν? ?ργασθ? κα? θ? ξαναπουντι?σω ?π’ τ? κρ?ο.
Ο? ?νθρωποι το? γραφε?ου, στο?ς ?πο?ους ε?χαν μεταδοθ? τ? ρ?γη το? φτωχο? διαβ?λου, ?κυττ?χθηκαν, μ? συγκ?νησιν, ?ναζητο?ντες μ?αν λ?σιν το? τραγικο? προβλ?ματος. ?π? τ?λους, κ?ποιος ?π’ α?το?ς πρ?εβη ε?ς τ?ν φιλ?νθρωπον χειρονομ?αν.
? Π?ρασε τ? μεσημ?ρι ?π? τ? σπ?τι ? ε?πε στ?ν τουρτουρ?ζοντα ?λ?την, δ?νοντ?ς του τ?ν ?δ?ν κα? τ?ν ?ριθμ?ν ? ν? σο? δ?σω ?γ? ?να παλτ?. Δ?ν τ?χω γι? π?ταμα ?κ?μα, ?λλ? σ? λυπ?μαι, κακομο?ρη.
? φτωχ?ς δι?βολος ?πεδ?χθη τ?ν χειρονομ?αν μ? ε?χ?ς κα? ε?λογ?ας κα? ο? συν?δελφοι το? δωρητο? δ?ν ε?ρισκαν λ?ξεις ν? το? ?κφρ?σουν τ?ν ?πιδοκιμασ?αν των.
? Α?τ? ε?νε ψυχικ?! ?σωσες ?ναν ?νθρωπον?
?ς ?κο?σωμεν τ?ρα τ?ν συν?χειαν ?π? τ?ν ε?γεν? φιλ?νθρωπον.
? Λοιπ?ν, κ?ριοι, προχθ?ς μ’ ?κε?νο τ? τρομερ? κρ?ο, ε?δα α?τ?ν τ?ν κατεργ?ρη, στ?ν ?πο?ον ε?χα χαρ?σει ?να παλτ?, πο? θ? μπορο?σε ν? μ? ?πηρετ?σ? ?ξι?λογα μερικο?ς μ?νας ?κ?μα, τ?ν ε?δα ν? βγα?ν? ?π? μι? ταβ?ρνα?
? Τ? σημα?νει; το? ε?παμε. ?πειδ? το? χ?ρισες ?να παλτ?, ε?χες τ?ν ?ξ?ωσιν ν? παραιτηθ? κ?θε ?λλης παρηγορ?ας ε?ς τ?ν κ?σμον α?τ?ν;
? Δ?ν ε?χα τ?ν ?ξ?ωσιν α?τ?ν? μ?ς ?ξ?γησεν. ?λλ? τ?ν ε?δα ν? βγα?ν? ?π? τ?ν ταβ?ρνα, χωρ?ς παλτ?. Περ? α?το? πρ?κειται.
? Κα? τ? ?γινε τ? παλτ?;
? Μετεμορφ?θη ε?ς κρασ?. ?πλο?στατα ? φοβερ?ς α?τ?ς ?λχημιστ?ς ε?χε τ?ν τ?χνην ν? μετουσι?ν? τ? παλτ? ε?ς κρασ?. Δι?τι, ?πως ?μαθα ?ργ?τερα, τρε?ς ?λλοι φιλ?νθρωποι τ?ν ε?χαν ?φοδι?σ? τ?ς ?μ?ρες ?κε?νες μ? παλτ?. Κα? ποι?ς ξ?ρει π?σοι ?λλοι ?κ?μα.
? Κα? μετουσι?θησαν ?λα ε?ς κρασ?;
? ?λα! Μ? τ?ν συνεργασ?αν, ?ννοε?ται, τ?ν παλιατζ?δων. Φυσικ?, ?ταν τ?ν ε?δα ν? τουρτουρ?ζ? π?λι, δ?ν μπ?ρεσα ν? κρατηθ?. Τ?ν ?κ?λεσα κα? το? ?δωκα ν? καταλ?β? ?τι ε?νε ?νας παλ??νθρωπος, ?ν?ξιος ν? τ?ν λυπηθ? κανε?ς. «Τ? τ?κανες τ? παλτ?;» τ?ν ?ρ?τησα μ? μ?λις συγκρατουμ?νην ?γαν?κτησιν. Κα? τ? νομ?ζετε π?ς μο? ?π?ντησε; ?«Τ? φορ?ω?». «Δ? ντρ?πεσαι ν? λ?ς ?κ?μα, π?ς τ? φορ?ς;» το? λ?ω. Κα? τ? μο? λ?ει; ? «Τ? φορ?ω ?π? μ?σα. ?λλοι, βλ?πετε, φορο?ν τ? παλτ? τους ?π?ξω κα? ?λλοι ?π? μέσα. ? σκοπ?ς ε?νε ν? ζεσταθ? κανε?ς?». Π?ς σ?ς φα?νεται ? ?π?ντησ?ς του;
? Πολ? λογικ? κα? πολ? ε?λικριν?ς ?, το? ε?παμε. ?τσι ? ?λλι?ς τ? παλτ? σου ?ξεπλ?ρωσε τ?ν προορισμ?ν του. Θ? ?το ?συγχ?ρητος ? φτωχ?ς α?τ?ς δι?βολος, ?ν ?ντ? ν? μετουσι?ν? τ? παλτ? τ?ν φιλανθρ?πων ε?ς ο?νον τ? μετουσ?ωνεν ε?ς ?δωρ.

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *